Í fyrra blogg hjá mér "Súkkulaði bollur" seti ég fram hugleiðingu eða hvað það má nú kalla um baráttuhóp með heimasíðuna rettlaeti.is. Þar er hópur fólks að setja fram kröfur um að fá bætt tap vegna peningasjóða sem það lagði fé í. Það yrði almenningur sem myndi greiða þá kröfu ef til þess kæmi sem er ég þú og þetta fólk sem á ekki fyrir mat.

Ég las reynslu sögu Sigrúnar Steingrímsdóttur inn á rettlaeti.is. Hún er mjög áhugaverð í ljósi þess hvað fólk vill kalla réttlátt óréttlátt, eða rétt og rangt.... Ég hef því miður enga samúð með Sigrúnu.. hún vann ekki fyrir þeim arfi sem hún talar um að hafa fengið hún vann í raun ekki fyrri þeim vöxtunum sem hún hefur fengið af þeim pening sem hún eða aðrir lögðu inn...

Mér sem einstaklingi ber aðeins skilda til þess að sjá til þess að allir hafa í sig og á, þak yfir höfuðið og tækifæri til þess að geta lifað mannsæmandi lífi. Við verðum því að horfa til þess að bætur fyrir tjón verða að vera í samræmi við skaðann og hvort einstaklingurinn tók áhættu. Þetta fólk er að gera kröfu til þeirra einstaklinga sem er vísað til í þessari grein um að bæta sér þann skaða sem það varð fyrir þegar það ákvað að taka hættu til þess að fá hærri vexti. Þessvegna er fólk voða lítið að spá í þetta tap þeirra eða finnst það réttlætis mál að þau fái þetta bætt ...... meðan fólk er að missa vinnuna á ekki fyrir mat og er líka að tapa sínum eignum þá er auka sparifé einstaklinga sem völdu að taka áhættu ekki hátt á listanum yfir þau mál sem okkur finnst koma réttlæti við.. sérstaklega þegar einhver blásaklaus á að borga brúsan...

Ég þekki fullt af fólki sem eru eða hefur verið í þessu "gati" eða "tómarúmi" sem er á félagskerfinu hjá okkur. Ert með of há laun til að fá hjálp en of lág laun til að sjá fyrir þér .... Þetta fólk á sumt frekar erfitt með að þiggja hjálp frá vinum og vandamönnum og segir því engum frá hversu slæmt ástandið er fyrr en það er orðið mjööööög slæmt eða eftir að það hefur liðið hjá.  Fólk sem hefur verið með fiskibúðing og eða pulsur í jólamatinn vegna þess að það gat ekki eða kunni ekki að fá leita sér hjálpar.

Núna er að ganga í garð tímabil þar sem við þurfum öll að taka okkur á og vera alveg ótrúlega frek og afskiptasöm.... núna þurfum við virkilega að fylgjast vel með öllum í kringum okkur til þess að sjá út hverjir þurfa fjárhagslega hjálp eða andlegan stuðning. Sjálf hef ég troðið fiski(tengist sjómanni) upp á fólk sem ég veit að á lítið í matinn með þeim formerkjum að "ég bara sé ekki með pláss fyrir þetta í frystinum". Ekkert stolt sært og manneskjan að gera mér greiða með að taka við þessu. 

Það hefur alltaf verið þannig að partur af samfélaginu hefur liðíð skort, nú er sá skortur einfaldlega að aukast og´sá hópur sem líður hann að stækka.

Ég get kannski ekki beint sagt að það sé gott að efnahagsástandið hérna sé að versna og allt hafi farið til ******** ENskaðinn er skeður svo það er allt eins gott að nýta tækifærið læra auðmýkt og samúð og horfa aðeins í kringum okkur í staðin fyrir að vera alltaf að snúast í kringum eigið rassgat. Ég er ekki að tala um að við eigum að gefa allar okkar eigur og tekjur til góðgerðarmála og lifa á pasta það sem eftir er( ætlaði að segja hrísgrjón en þau eru orðin frekar dýr). Bara það að hugsa sig aðeins um það áður en maður fer að eyða í einhvern óþarfa og "tékka" á fólkinu í kringum sig. Margt smátt gerir eitt stórt og ef við öll hjálpumst að þá fer þetta eflaust ágætlega....

Já og sko hérna sko þnnægi vil ég líka sko heimsfrið (smellur í tyggjói)

	Fólk á ekki fyrir mat
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég hef aldrei í mínu stutta eða langa lífi, eftir því hvernig er horft á það verið jafn ánægð yfir því að geta verið heil manneskja án þess að þurfa að telja upp þá hlut sem ég á.

Ég hef heyrt dágóðan slatta af fólki halda því fram að það sé svo sárt að missa eitthvað sem maður hefur unnið fyrir. En er það í raun það sem er að gerast? Ef þú hefur virkilega unnið fyrir húsinu þínu værir þú þá að missa það núna? Er fólk ekki einmitt að missa það sem það tók lán fyrir og vann í raun ekkert fyrir? Á það ekki einmitt eftir að vinna fyrir því?

Þeir sem hafa misst pening í sjóðum... hversu mikið af vöxtum var það fólk búið að græða? Vann það í raun fyrir vöxtunum?

Það var viðtal í sjónvarpinu við mann sem missti unga dóttur sína í bílslysi. Einhver hálfviti (það er mín persónulega skoðun á manninum) ákvað að keyra á röngum vegahelming vegna þess að hann var að reyna að taka fram úr, keyrði framan á bílinn hjá föðurnum með þeim afleiðingum að sonur hans lamaðist og dóttir hans dó. Ef ég man þetta rétt. Hálfvitinn hefur síðan þetta gerðist verið handtekinn að mig minnir 9 sinnum fyrir of hraðanakstur (það fer nú enginn að segja mér að hann hafi bara keyrt of hratt í þau skipti sem hann náðist) og kvartaði svo yfir dómnum þar sem hann taldi að hann væri of harður miðað við aðra dóma sem hafa verið að falla.  Væri gaman að vita hvaða dóma hann er að miða við, eru svo mörg mál þar sem fólk hefur valdið dauða eins barns og lamað annað?

En allavega faðirinn sagði eitthvað á þá leið að hann liti kreppuna eflaust öðrum augum í dag heldur en hann hefði gert fyrir ári síðan áður en slysið varð.  

Segir þetta ekki bara allt sem segja þarf? Þetta eru bara hlutir sem við erum að berjast fyrir og stressa okkyu yfir. Við búum í velferðar samfélagi sem sér til þess að grunnþarfir okkar verða uppfylltar, matur, skjól og svo framvegis, þurfum við öll svo mikið meira

 Stundum snýst lífið bara um að lifa af og njóta þess sem maður þó hefur. Gera sitt besta og leyfa svo restinni bara að ráðast út frá því. Þetta fer víst allt einhvernvegin.

 Finnst einmitt meira jafnréttismál að það sé ekki strax eftir fæðingu skellt föðurnafni fyrir aftan kynbarnsins ef maður lætur nafn föðursins út úr sér... það getur líka verið mál að fá því breytt ef faðirinn er ekki sammála.... það var allvega þannig....

Eina manneskjan sem hægt er að vita með vissu að á eitthvað í barninu strax eftir fæðingu er auðvitað móðurin svo mér finnst sjálfsagt að skrá barnið eftir því.

Ef foreldrarnir eru svo með sameiginlegt forræði hvort sem þeir eru saman eða ekki þá ætti þetta að vera umsemjanlegt. 

Ætti að snúast um það að hægt sé að skrá barn í annað trúfélag en móðirin er skráð í. 

Það er eins Vantrú og fleiri geri sér ekki grein fyrir því að þetta snýst um JAFNRÉTTISLÖG ekki um trúarbrögð eða hvað annað... 

 Já og ef börn verða ekki skráð í trúfélög fyrr en þau verða 16 hvernig fer þá með fermingar? tssk

Viðbót 10.des: Ég þekki tilfelli þar sem nafni var skellt á barn án þess að móðirin væri spurð, eitt tilfelli tengt mér, lenti í þessu sjálf og þekki aðrar mæður sem hafa lent í svipuðu.  Ef foreldrar eru saman þá er þetta eins, ef búið er að skella föður nafninu á barnið þarf faðirinn að samþykkja breytinguna, hefur sem sé neitunarvald.... 

fullt forræði eða sameiginlegt forræði hefur ekkert með þetta að gera, ef búið er að skella kenninafni á barnið þá verður því ekki breytt nema með samþykki þess foreldris sem barnið er kennt við nema barnið breyti því sjálf þegar það hefur aldur til. Hef kynnt mér málið, hef rætt við þær niðrí þjóðskrá nokkrum sinnum og skilað inn nafnbreytingar plöggum...ef einhver er ósammlála eða vill halda öðru fram þá er það bara þeirra vandamál. Trúi frekar minni reynslu en þínum orðum... ég veit að færslur sem þessi fer alveg óskaplega fyrir brjóstið á sumum og er þessvegna ekki með opið fyrir athugasemdir, fólk verður bara að ræða þetta tiltekna mál á eigin bloggum.

	Siðmennt fagnar áliti Jafnréttisstofu
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hvort sem hann er dæmur fyrir kynferðisbrot og eða brot gegn barnaverndarlögum  eða ekki þá hefur hann greinilega sýnt af sér óviðeigandi hegðun í starfi.

Ég segi nú bara einsog einn lögfræðikennari sagði fyrir stuttu.... "þótt einhver sé sýknaður þá þýðir það ekki að hann hafi ekki brotið af sér, það þýðir bara að það náðist ekki að sanna það fyrir rétti" .......

Ef ég keyri yfir á rauðuljósi og enginn sér það, er ég þá ekki að brjótalögin?

	Biskupsstofa bíður endanlegs dóms
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég og mín fjölskylda þurftum hjálp við að halda jól í fyrra. Það kom svolítið upp á sem olli miklum aukakostaði og þar sem við vorum bara með námslán þá nægði það ekki fyrir lækniskostnaði og mat.

Við komumst af í ár án þess að þurfa hjálp, erum samt ekki komin á ofurlaun eða neitt slíkt, nemi og kennari á heimilinu. Við vorum bara fólkið sem "panicaði"og fór strax út og keypti restina ad jólagjöfunum (byrja oftast í  ágúst) og nokkurn vegin allt í jólamatinn áður en allt fór almennilega til andskotans.

Ég man hvað mér fannst vont að bíða í þessari röð í fyrra og hef fulla samúð með þeim sem virkilega þurfa á hjálp að halda. Það verður þó að gera greinarmun á þeim sem þurfa á hjálp að halda og jaah flottræflum.

Í fyrra stóð fyrir aftan mig í röðinni kona sem var að tala við vinkonu sína sem var með henni um nýja flatskjáinn sinn, nýju fartölvuna,  utanlandsferðirnar tvær sem hún hafði farið í á árinu og ferðina sem hún var að fara í eftir jól . "Já maður verður nú að upplifa eitthvað"...... Önnur kona var á fullu að tala um nýja parketið sem hún væri að fara að kaupa " það kostar extra en...."

Það bættist alltaf við fólk í röðinni og það kom mér á óvart hversu vel klætt fólkið var... þá meina ég að ég hef aldrei á ævi minni séð jafn mikið af leðurjökkum, pelsum og leðurstígvélum.... sjálf  er ég oftast gangandi útsölu auglýsing fyrir Hagkaup .... mér finnst eðlilegt að fólk lifi ekki um efni fram og ætlist svo til að aðrir kosti mismuninn..... jájá ég veit að eitthvað hefur getað komið upp á hjá þessu fólki en miðað við klæðnaðinn og bílana sem fólkið mætti á þá dreg ég þá ályktun að þetta hafi verið flottræflar......

Munurinn á flottræflunum sem ég vil kalla pelsa og leður fólkið er sá að það var í glænýjum merkja fatnaði blaðrandi út í eitt, hlæjandi og í raun glatt. Á meðan hitt fólkið horfði mest megnis niður kinnkaði kolli til mans ef augu mættust og hálf brosti. Það varð síðan alveg afskaplega þakklátt þegar það fékk afhennt vörur og kort sem hægt var að nota í bónus, heyrði líka nokkra segja " en þetta er svo mikið" meðan pelsa og leður fólkið kvartaði .." fæ ég ekki meira en þetta" " þetta er svo lítill hryggur við erum svo og svo mörg hvernig er hægt að ætlast til að þetta nægi".....

Þeir sem sjá um þessa aðstoð eiga hrós skilið, maður sér á starfsfólkinu að það var þreytt en það brosti áfram og sýndi jafnvel pelsa og leður fólkinu þolinmæði og skilning.

Ég vona að þeir sem virkilega þurfa á hjálp að halda fái hana og græðgi annarra hafa ekki þau áhrif að hún skerðist.

	Æ fleiri óska eftir aðstoð
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt